SÖZÜN KISASI - 137

 - Cehalet, ataletin eline su dökemez.
 - Yalan  yok satar.
 - Gerçekler; onu reddedenleri, öncelikle bertaraf eder.
 - Kader diye bir şey olmasaydı; hangimiz, şu sürdürdüğümüz  hayatları seçerdik?
 - Rayiç değerini bil ki, emsal bedelle karambole gitmeyesin!
 - Jargon küçümsenmemeli,  güncel kültür ile mayalanıp, geleceğin halk edebeyatına zemin oluşturacaktır.
 - Hiç kavuşmadan ayrılanlar, sonsuza dek , yek diğerinin hayalî kalır.
 - Birlikte yaşlanabilmek için, romantizmi evinizden kovun; ancak, arada bir misafir edin.
 - Coşkulu davet, icabette hayal kırıklığı yaratabilir.
 - Teklifsizlik, bir çeşit ayar hatasıdır.
 

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

EYLÜL 1965 ALSANCAK İZMİR - LİSE GİRİŞ SINAVI

Bornova'da, üniversite vardı ama lise yoktu. Çınar Koleji'nin lise kısmı adından da anlaşılacağı üzere paralıydı. Eşim Ortaokulu bu kolejde okumuştu. İzmir'de 4 lise varken daha fazla kolej vardı. Kolejler belge vermedikleri ve yabancı dil eğitimine verdikleri ağırlık ile durumu iyi olan ailelerin tercihiydi. Bornova'da oturduğum için bana en uygun lise İzmir'in en köklü eğitim kuruluşu olan İzmir Atatürk Lisesi idi. Kızlar için ise en uygun seçenek diye bir şey yoktu. Tek seçenek vardı. O da İzmir Kız Lisesi. 1965 yılı enteresan bir yıldı. Lise ile ilgili kısmını anlatayım. Benim için Tek seçenek gibi gözüken İzmir Atatürk Lisesi ve eşim için tek seçenek olan İzmir Kız Lisesi o yıl ilk ve son defa kayıt için sınav uygulamıştı. Henüz tanışmadığım eşim sınavı kazanmış kaydını yaptırmıştı. Sınav sonuçları kayıttan birkaç gün önce Kız Lisesi ve İzmir Atatürk Lisesinde açıklanacaktı. Eşim gitmiş. Kazandığını öğrenmiş. Kayıt olmuş. Ben Bornova ovasındaki bahçemizde, Eylü
Devamı

27 MAYIS CUMA 1960 BORNOVA İZMİR - İLK DARBE

3. Sınıfta, sınavların test usulü yapılması ile parlak bir öğrenim yılını tamamlamak üzereydim. Ayrıca Tahrir denen bir dersimiz vardı. Kompozisyon anlamına geliyordu.  Sınıf öğretmenimiz, büyüyünce ne olacağımız konusunda yazı yazmamızı istemişti. Herkes, sırayla ne olacağını yazacak ve okuyacaktı. Kendimi hatırladığımdan beri, subay olmak istiyordum. Babam, annemin dedesi kolağası Abdullah Bey asker, Dedem Ömer Balkan şehitiydi. Nasıl subay olacağımı, hangi okullara gidip hangi rütbeleri  alacağımı, her rütbede kaç yıl hizmet verip Mareşallığa yükseleceğimi en ince ayrıntısına kadar yazmıştım. Çok beğenildi. O kadar ki, okul salonundaki panoya asıldı. Bir gün, dersteyken kapı çalındı. Bir yüzbaşı öğretmenimizle konuşmak istedi. Çocuğu O yıl birinci sınıfa başlamış. Öğretmenimizle bir şeyler konuştu. Öğretmen bana kompozisyonda yazdığımı sözlü olarak anlatmamı istedi. Ezbere bildiğim şeyleri kolay anlata biliyordum. Teklemeden anlattım. Çok beğendi. Ama bir konuyu düzeltmek istiyordu.
Devamı

İHTİYARLARA YER YOK

Başlıkta geçen söz, Coen kardeşlerin, Oscar dahil birçok ödüllü, 2007 yapımı filmlerinin adı. WHO 65 yaş üstündekileri yaşlı kabul ediyor. Bu sayının, yakında 70 olacağı öngörülüyor. 2000'li yılların az öncesinde, belediyeler 60 yaş ve üzerindekileri yaşlı kabul edip, ulaşım ücretlerinden muaf tutuyordu. 59 yaşıma geldiğimde benim için hafif bir teselliydi. 60 yaş kartım var, artık abonman bileti ile uğraşmayacağım diye düşünürken, Şeytan'ın işi yok, bu işe de çomak soktu. Önce, günde 2 abonmanla sınırlandırılan bir uygulamaya geçtiler. Hiç yoktan iyidir dedim. Boynuzlu Melek boş durur mu? Durmadı. Belediye ulaşımdan zarar ediyormuş. Saat 9 ile 16 arasında istediğin kadar binebilirsin dediler. Bu saatlerde ben mesaideyim. Attan inip eşeğe bindim. Ama cumartesi pazarları işime yarıyordu. 2013 yılının Ağustos başında Gazi Meclisimiz olaya el attı. Dünya sağlık örgütünün kabul etmiş olduğu 65 yaş sınırını baz alıp, kapsamı bütün Türkiye sathına yayarak, ülkemiz koşullarında 65 ya
Devamı