KAYIP EŞEK
Fakir fukara, garip gureba için en bilindik sevinme öyküleri, kaybedilmiş bir eşekten bahsedilerek başlar. Eşek bulununca, kaybeden, kuşaklar boyu anlatacak bir mutluluk öyküsünü yakalamış olur. Kaybedilen eşek öyküsüne dudak bükecek olanlardan ricam, yaşamadıysanız, bilemeyeceğiniz bu mutlulukları hafife almamalarıdır. Aslında, herkesin hayatında bu tür hiçten saadetler yaşanmıştır. Ben biraz evvel yaşadım, unutmadan anlatayım. Aslında insan türü, mutlulukları geçip gittikten sonra fark eder. Yaşarken, içindeyken, farketmeyip ıskalar. Yani son nefesimize kadar, içinde yaşayıp da, nasıl bir nimet olduğunu hiç mi hiç fark etmeden, binlercesini alıp verdiğimiz havanın değerini, alamadığımız son nefeste fark edebiliyorsak; mutluluklar için de aynı şeyi söyleyebiliriz. Biz insanlar, bilincine varamadığımız, dolayısı ile de karambole yaşadığımız bir hayat sürüyoruz. Her saniyesi, hiçbir hazine ile değişilmeyecek değerde, akıp gitmekte olan kısıtlı zamanımızı, hayatı birbirimize zehir etmek