5 NİSAN 2019 KOCAELİ AYDINLAR OCAĞI HAKKINDA BAYRAKLI İZMİR

Bayraklı çarşısında, görme engelliler için sarı kabarık şeritlerde yürüyen bir kardeşimizin önünde, 15 - 18 yaş grubundan gençler kendi aralarında, her ne akla hizmetse futbol oynuyor daha doğrusu ayaklarında topu gezdiriyorlardı. Orada oynamaları en hafif tabirle İroni idi. Hiç bir gencimize duyarsız lafını layık görmediğim için bunu söyledim. Yeniyetmeler farkında değildi. Esnaf kendi işinde gücünde. Görme engelli genç gelmeye devam ediyor. Aramızda 30 metre falan var. 5 yıl önce yaşım 64 . Beyaz bastonlu kardeşimize çarptı çarpacaklar. Birden karar verip, yapıp yapamayacağımı bilemeden depara kalktım. Allah kanat mı taktı ne? Ben çocuğa kalkan olduğumda, topa kafa atmaya çalışan çocuklardan biri omuzuma çıktı. Çarpışmaya hazır olduğum ve çocuk da fazla kilolu olmadığı için sadece sendeledim. Futbol yıldızı delikanlı bana ters ters bakıp ayak altında dolaştığım için beni azarladı. Sinirlerime hakim olup cevap vermedim. Engelli kardeşimden izin isteyip koluna girdim. Çocuk beni bilmiyor, görmüyor ama yüreğiyle hissediyor. Onlara uymadığın iyi oldu amca dedi. Bayraklı izban istasyonuna gidiyormuş. İşim yoktu. Ege Üniversitesinde okuyormuş. Gerisini anlatmayacağım. Çünkü benzer bir anısını anlatmış olan Levent Ünsal kardeşim öyle göz alıcı bir şekilde ifade etmişki, üzerine edilecek söz yok. Dün Levent'in Kocaeli Aydınlar Ocağı isimli web sitesinde kaleme almış olduğu yazıları soluksuz okudum. Yorum da yazmaya çalıştım. Yazdım ama gitmedi. Beğenme kısmını tuşladım ama işlem yapmadı. Yani ben yapamadım. Henüz beceremiyorum. Eşimin cep telefonundan yaptığım için, fazla da kurcalamaya cesaret edemiyorum. Bozacağımdan da korkuyorum. Ömrüm vefa ederse öğreneceğim tabii. Benim gibi hiç telefon edinmeyen ve kullanmayan birisi için tünelin ucu henüz aydınlık değil. 2 kısımlık Gazi Mustafa Kemal makaleleri olağanüstü. 7 yıl önceki Şirinyer Ege Üniversitesi aktarmalı raylı sistem hatırası tam bir gönül destanı. Ne kadar güzel bir şekilde yürekleri coşturuyor. Sevgili Levent, senin dileklerin kabul olmayacak da, kiminki kabul görecek? İnsanlık adına alınabilecek rütbelerin omuzunda çok duracak olabilenini düşünemiyorum. Allah sana layık görmüş. Görmeyen bir insanla aynı anda ağlayabilen kaç kişi vardır? Gözlerden düşen o mücevherlerin değeri neyle ölçülebilir ki?